Wyniki za listopad pokazują, że obecny okres do najprzyjemniejszych i najłatwiejszych nie należy. By osiągnąć dodatni wynik trzeba się nagimnastykować, a to nie jest wskazane przy zarządzaniu portfelem funduszy.

Złoto dało zarobić. To informacja, na którą czekali inwestorzy wierni temu kruszcowi od wielu miesięcy. Choć w ostatnim tygodniu października można było obserwować na jego wycenach pewne nerwowe ruchy, wynikały one bardziej z działań spekulacyjnych przed decyzją FED-u.

Wrzesień miał być nerwowy na rynkach i taki był. Główne indeksy spadły po ok 5% (S&P -4.8%, Nasdaq -5.3%), umocnił się dolar, a na pierwszy plan wyszedł kryzys energetyczny.

Zestawienie zdominowały fundusze inwestujące w Indiach, uzupełnione przez Turcję i nasz WIG20 z dźwignią. Co oznacza, że ostatni miesiąc był znakomity dla rynków wschodzących po tym, jak od lutego korygowały swoje zeszłoroczne wzrosty.

W miesiącu spadku wyników wielu funduszy inwestujących w Chinach – to efekt zrealizowania się ryzyka politycznego – na szczycie polskiej części rankingu znalazły się pozycje zaangażowane w rynki wschodzące. Tym razem jest to Turcja.

Dominującym sektorem w czerwcu okazał się być sektor wzrostowy, który reprezentowany jest w 9/10 pozycji w naszym comiesięcznym zestawieniu. O rotacji z sektora wzrostowego (growth) do wartość (value) było w ostatnim kwartale bardzo głośno, ale ostatni miesiąc zdaje się podważać trwałość i jednokierunkowość tego ruchu.

Tym razem w zestawieniach dominują fundusze akcji z naszego regionu. Rzadko możemy znaleźć tyle funduszy akcji z polskiej giełdy w rankingu najwyższych stóp zwrotu.

Oba zestawienia zdominowały dwa tematy inwestycyjne: surowce oraz spółki wzrostowe. Dla surowców przemysłowych jest to kontynuacja bardzo silnego wzrostu, z jednej strony odpowiadającemu obecnej fazie cyklu gospodarczego, ale z drugiej napędzanego zarówno rozbudzonym popytem, jak i kłopotami natury podażowej.

Korekcyjny miesiąc za nami, ale jak się okazuje nie dla wszystkich segmentów rynku. Marzec był kolejnym dobrym miesiącem dla małych spółek za oceanem oraz wielu parkietów w Europie.

Korekta z końca lutego wymazała dużą część wzrostów od początku roku wśród funduszy akcyjnych, zarówno po stronie rynków rozwiniętych jak i wschodzących.

Po grudniu, gdzie niemalże wszystkie klasy aktywów zyskały w skali miesiąca, w styczniu obraz był zgoła odmienny. Zdecydowany liderem naszego zestawienia są fundusze inwestujące w Chinach.

Co to był za miesiąc! Wiele rynków zaliczyło najlepsze wyniki miesięczne od dziesięcioleci. Najbardziej na takie wyniki czekali chyba inwestorzy z sektora energii, finansów czy szerzej rozumianego sektora value. O tym, jak bardzo wyczekiwana była ta rotacja widać chociażby po wynikach rocznych tych funduszy.

Październik zapewnił sporo emocji. Indeksy za oceanem i w Europie początkowo wyraźnie odrobiły wrześniową korektę, po czym ponownie oddały pola. Wygranym dzisiejszego rankingu są zdecydowanie Chiny, choć tamtejsza giełda w trakcie całego miesiąca wyglądała dosyć płasko.

Wrzesień przyniósł korektę na rynkach w Polsce i za oceanem, a w Europie i w Japonii mieliśmy do czynienia raczej z kontynuacją ruchu bocznego. Ruchom na rynkach akcyjnych towarzyszyło osłabienie złotówki, a to dopełnia obraz jaki widzimy w zestawieniu.

Ciekawe zestawienie stóp zwrotu za sierpień. Dawno nie mieliśmy sytuacji, żeby w naszym zestawieniu obserwować taki przekrój geograficzny i sektorowy. Widzimy oczywiście fundusze inwestujące na rynku amerykańskim, w szczególności w sektorze technologicznym, co w obliczu kolejnych rekordów Nasdaqa czy S&P nie powinno dziwić.

W miesiącu, w którym złoto wyszło na swoje historyczne szczyty, nasz ranking nie może wyglądać inaczej. Fundusze inwestujące w spółki wydobywcze zdominowały zestawienie.

Zestawienie za czerwiec 2020 jest bardzo ciekawe, gdyż w ciągu ostatniego kwartału spółki z polskiego “indeksu małych spółek (sWIG80)” rosły niemalże identycznie jak te z technologicznego Nasdaq.

W zestawieniu za maj 2020 dominują fundusze oparte o spółki technologiczne, które jako jedyne w zestawieniu pokazują również bardzo dobre wyniki w ujęciu rocznym. Cięcia stóp procentowych oraz poszukiwanie rentowności wśród funduszy dłużnych skierowało kapitał do funduszy dłużnych z rynków wschodzących. Co najbardziej cieszy to uzupełniające podium przez fundusze małych i średnich spółek z Europy i Japonii. To właśnie ten segment rynku najczęściej zyskuje we wczesnych fazach ożywienia, w które zapewne światowa gospodarka właśnie zaczyna wchodzić, po lockdownie spowodowanym pandemią.

Kwiecień to kontynuacja odbicia zapoczątkowanego w połowie marca. Niemniej zdecydowanym tematem numer jeden okazało się złoto, a właściwie to akcje spółek je wydobywających. To właśnie one są przedmiotem zainteresowania większości funduszy z zestawienia. Co ważne: wynik robi wrażenie również w okresie 12 miesięcy.

Marzec upłynął pod znakiem ogromnych spadków na rynkach akcyjnych i surowcowych. Towarzyszyła im ogromna zmienność i nerwowość, choć ostatni tydzień przyniósł silne wzrosty, to i tak w skali miesiąca zwycięzcami stały się fundusze, które w całości lub w części swojego portfela obstawiają spadki na rynkach akcji.

Rynki akcji zaliczyły jeden z najbardziej dynamicznych spadków w swojej historii, a rentowności obligacji amerykańskich wyznaczyły nowe rekordowe minima. Tak właśnie rynek zareagował na pojawienie się nowych ognisk koronawirusa we Włoszech i w Korei Południowej, bojąc się tym samym ograniczenia aktywności gospodarczej w kolejnych regionach świata.

Pierwszy miesiąc nowego roku generalnie był udany dla wielu sektorów funduszy akcyjnych. Prym wiodły spółki wzrostowe, ale co ciekawe w rankingu przeplatają się one z funduszami z Europy, Turcji czy nawet polskich „misiów”. W porównaniu do poprzedniego rankingu najbardziej widoczny jest brak funduszy azjatyckich rynków wschodzących, ale to właśnie tam największe żniwo zbiera koronawirus.

W grudniowym rankingu widać przede wszystkim efekt zaostrzenia się konfliktu na Bliskim Wschodzie pod koniec 2019 roku, co przełożyło się na dynamiczne wzrosty cen ropy oraz złota. Nie dziwią zatem dobre wyniki funduszy inwestujących w spółki wydobywcze surowców energetycznych oraz metali szlachetnych.

W listopadzie giełda amerykańska dzień po dniu wyznaczała kolejne rekordy wszechczasów. Inne rynki rozwinięte – jak Niemcy czy Japonia – raczej w trendach bocznych, a rynki rozwijające się korygowały październikowe wzrosty. W takim otoczeniu nasz ranking miesięczny zdominowały fundusze akcyjne, które inwestują głównie w USA.

W tabeli wyników za październik znajdziemy szeroki przekrój funduszy, ze względu na ich geograficzny przedział. Z jednej strony na szczycie rankingu mamy fundusze bazujące na krajach rozwiniętych, ale tuż poniżej znajdziemy te inwestujące na rynkach rozwijających się.

Wrześniowy ranking doskonale podsumowuje to, co działo się na rynkach. Między innymi na skutek rekomendacji dwóch amerykańskich banków sprzedawane były te sektory rynku, które najbardziej urosły od początku roku (m.in. spółki wzrostowe), a środki płynęły do spółek typu „value” oraz na rynki o relatywnie niższych wycenach, jak np. Japonia czy Turcja.

Po ułożeniu rankingu widać, że w sierpniu w dalszym ciągu kapitały płyną do tzw. „bezpiecznych aktywów”. Największe zyski odnotowały fundusze oparte o rynek złota. W przypadku funduszy zagranicznych są to inwestycje w spółki wydobywające metale szlachetne, które notują bardzo dobre wyniki również w perspektywie całego roku.

Lipcowy ranking nieco zaskakuje. Znajdujemy w nim najbardziej agresywne fundusze oparte zarówno o spółki technologiczne, rynek turecki oraz spółki wydobywające złoto.

W czerwcu mieliśmy prawdziwą „gorączkę złota”. Bardzo dynamiczne zwyżki cen metali szlachetnych zaowocowały wysokimi stopami zwrotu funduszy inwestujących w spółki wydobywcze.

Maj przysporzył sporo emocji, a większość z majowych ruchów cenowych jest kontynuowana w pierwszym tygodniu czerwca. Widzimy wyraźne spadki cen akcji, stąd w naszym rankingu fundusze „grające na krótko”, a odpływający z giełd kapitał szuka schronienia w obligacjach i złocie.

Od początku roku giełdy odrabiają duże spadki wycen z ostatniego kwartału 2018 roku. W kwietniowych wynikach jednak nie widać wyraźnego klucza, którym można wytłumaczyć osiągnięte stopy zwrotu.

Marcowe wyniki funduszy zdominowane zostały przez fundusze inwestujące w Indiach. Tamtejszy rynek akcji po silnej korekcie we wrześniu i październiku ubiegłego roku zdołał wejść na nowe, historyczne szczyty.

Luty przyniósł kontynuację odbicia, co widoczne jest po wynikach funduszy akcyjnych. Jego dynamika nieco osłabła w USA, ale za to bardzo przyspieszyła w Chinach.

Po rekordowo słabym grudniu przyszło równie rekordowe odbicie w styczniu. Kilkunastoprocentowe miesięczne stopy zwrotu nie zdarzają się często, a o tym, że jest to korekta wcześniejszych spadków, skutecznie informują nas 12 miesięczne wyniki.

Ostatni miesiąc 2018 roku zapisze się w historii jako jeden z najgorszych grudni w historii. Oczekiwany przez wszystkich „rajd świętego Mikołaja” nie nadszedł, a sprawy potoczyły się zgoła zupełnie w odwrotnym kierunku.

Po Ameryce Łacińskiej przyszła pora na kolejne rynki wschodzące. Tym razem w rankingu królują fundusze akcyjne z rynku indyjskiego oraz Europy Środkowowschodniej, w tym z Polski.

Koniem pociągowym w obecnym rankingu wydaje się być region Ameryki Łacińskiej, gdzie za wzrostami stoi giełda brazylijska. Co ciekawe dobrym nastrojom inwestorów w tym regionie, które napędzane są wynikami wyborów prezydenckich, nie przeszkadza nawet 15% spadek notowań ropy naftowej.

Miła niespodzianka we wrześniowym rankingu. Pierwszy raz od wielu miesięcy widać inne fundusze niż te związane z amerykańskim spółkami. W tym miesiącu dominują fundusze akcji z dwóch kategorii. Pierwsza to europejskie rynki wschodzące, głównie Turcja i Rosja, które zaliczyły dosyć dynamiczne odbicie bazujące w dużej mierze na wzrostach cen ropy naftowej.

Poza wyjątkami z piątych miejsc rankingu funduszy polskich i zagranicznych, w naszym zestawieniu ponownie królują fundusze związane z rynkiem amerykańskim, a w szczególności z sektorem nowych technologii.

Druga połowa roku rozpoczęła się dobrymi ruchami wzrostowymi cen akcji. USA 3,3%, Europa 3,1% a kraje rozwijające prawie 2%. Niestety Chiny straciły 2,7% w konsekwencji nowych ceł wprowadzanych przez USA.

W czerwcu w dalszym ciągu jedynie amerykańskie spółki wzrostowe dostarczały pozytywne stopy zwrotu, choć już w mniejszej skali niż w maju.

Majowy ranking pokazuje dobitnie, że motorem giełdowych wzrostów pozostają spółki technologiczne. Zarówno po stronie polskich TFI, jak i tych zagranicznych, główne pozycje w portfelach najlepszych funduszy wypełnione są amerykańskimi i chińskimi spółkami związanymi z nowymi technologiami.

Za nami kwiecień, który przyniósł nieco odbicia na głównych parkietach, ale tematem inwestycyjnym numer jeden bez wątpienia była ropa naftowa, która dobiła do poziomu 70 dolarów za baryłkę.

Marzec upłynął pod znakiem spadków na głównych giełdach. Zatem w rankingu również widzimy fundusze, które rzadko występują w pierwszej piątce pod względem osiąganych stóp zwrotu. Wśród polskich TFI pierwsze dwa miejsca zajmują fundusze, które inwestują „na krótko”, czyli obstawiają spadki na polskiej giełdzie, ale ciekawe są dalsze pozycje, które skorzystały na tym, ze kapitał z rynku akcyjnego przesunął się na rynek obligacji.

W lutym doświadczyliśmy korekty wycen na wielu rynkach akcyjnych, po której nastąpiło większe lub mniejsze odreagowanie. Na rynku polskim odbicie było nikłe, zatem w takich sytuacjach przypominają o sobie rozwiązania, które grają na spadki. W dalszej części zestawienia zaczynają się pojawiać fundusze mieszane, które wobec przecen na rynkach akcyjnych plasują się w pierwszej piątce miesięcznych wyników.

W styczniu widzieliśmy dalszy ciąg słabego dolara. W stosunku do europejskiej waluty stracił kolejne 3,4% co zapewne miało także wpływ na notowania surowców. Ropa podrożała w tym czasie o ponad 7%, a złoto o 5%. W takim otoczeniu nie dziwią zatem wyniki funduszy za pierwszy miesiąc nowego roku. Znakomitą część stanowią fundusze z rynków wschodzących, dla których słabnący dolar i drożejące surowce są zazwyczaj doskonałym paliwem. Wśród polskich funduszy na uwagę zasługują fundusze Skarbiec TFI, które zajęły czołowe miejsca, a wyniki zawdzięczają w dużej mierze firmom z branż nowych technologii.

Końcówka roku przebiegła pod dyktando słabnącego dolara. Efekty tego widoczne są w wynikach funduszy w grudniu, gdzie znajdziemy pozycje związane z surowcami oraz rynkami wschodzącymi, które często zachowują się odwrotnie do amerykańskiej waluty.

Na pierwszy rzut oka w wynikach za listopad zadziwia rozbieżność geograficzna pomiędzy polskimi a zagranicznymi funduszami.

W październiku największe stopy zwrotu dały fundusze inwestujące w spółki technologiczne, które są wizytówką trwającej osiem lat hossy. Potwierdzeniem trwającego pozytywnego sentymentu do tego segmentu rynku są wyniki w ujęciu 12 miesięcznym. Kolejne miejsca na październikowym podium zdobywają fundusze inwestujące w Japonii i Indiach, które kontynuują wzrosty po konsolidacji z okresu wakacyjnego.

Wrzesień wyraźnie stał pod znakiem funduszy inwestycyjnych surowcowych. W dużej mierze wzrosty dotyczyły pozycji związanych z energią, za którymi poszły też m.in. notowania spółek z giełdy rosyjskiej. Uzupełnieniem zestawienia są fundusze, które lokują kapitał na giełdach europejskich. Stopy zwrotu wyrażone są w złotówkach, na co wpływ ma też ostatnie osłabienie się naszej waluty.

W sierpniu ranking zdominowały fundusze inwestycyjne bezpośrednio lub pośrednio związane z rynkami surowcowymi. Kraje rynków wschodzących, wśród których znajdziemy zarówno Rosję, kraje Ameryki Łacińskiej jaki Polskę, są gospodarczo mocno skorelowane z cenami surowców. Rosnące ceny ropy czy metali przemysłowych w konsekwencji odbijają się na wzroście cen towarów i usług.

Rezultaty funduszy inwestycyjnych są w lipcu 2017 dobre dla rynków wschodzących, zarówno wśród funduszy zagranicznych jak i polskich, na przykład Templeton BRIC Fund, 8,5% w lipcu i 27,9% w tym roku. Fundusze akcji Ameryki Łacińskiej Schrodera, Templetona oraz NN zajmują w tym miesiącu czołowe pozycje z rezultatem od 6,5% do 8%, a w tym roku od 13,7% do 20,4%. Najlepszy w lipcu okazał się fundusz Blackrock World Mining 13,3%.

W czerwcu najlepsze wyniki przypadły funduszom, w których można znaleźć akcje spółek związanych z sektorem zdrowia. Wyższe wyceny w tej branży dotyczą głównie rynku amerykańskiego i pojawiają się w związku z oczekiwaną reformą programu ubezpieczeń zdrowotnych w USA tzw. ”Obamacare”.

Maj zdecydowanie należał do rynków azjatyckich. Fundusze akcyjne z Korei Południowej kontynuowały zwyżki zapoczątkowane w grudniu, a te z rynku chińskiego zaczęły korygować przecenę z kwietnia.

Kwiecień 2017 bezsprzecznie stał pod znakiem rynków europejskich. Napływające dane makro dotyczące PKB oraz wskazania PMI potwierdzają, że to europejska gospodarka dostała wiatru w żagle i staje się motorem wzrostu.

Liderami wzrostów w marcu okazały się fundusze operujące w krajach południa Europy, a konkretnie z Włoch i Hiszpanii, a podium uzupełniły fundusze z rynku indyjskiego. Te pierwsze zdają się obecnie nadrabiać zaległości po kilku słabszych latach względem innych rynków, nie tylko tych rozwiniętych, ale również tych z dalekiej Azji.

W lutym ponownie najlepszy wynik dał subfundusz Quercus Lev, który dzięki swojej konstrukcji daje zwiększoną ekspozycję na najważnieszy indeks na rodzimej giełdzie. Z sektorów najliczniej reprezentowany jest sektor zdrowia oraz bioitechnologii, a jeśli idzie o poszczególne gospodarki to widzimy przedstawicieli rynków wschodzących takich jak Turcja, Indie i Polska.

Styczeń to kontynuacja wzrostów na światowych rynkach, a w szczególności widoczne one były na rynkach wschodzących, stąd obecność funduszy operujących w Ameryce Łacińskiej, Chinach czy Polsce.

Grudzień okazał się pozytywnym miesiącem na wielu rynkach. Zyskiwały zarówno rynki wschodzące, jak Rosja czy Polska, jak i rynki zachodniej Europy, np. Włochy, dla których był to miesiąc solidnego odbicia po wcześniejszych spadkach i kilkumiesięcznej konsolidacji.

Listopad pozytywnie i wpłynął na wyceny funduszy i dał zarobić na szerokim spektrum rynków. Zarówno wśród polskich, jak i zagranicznych TFI wiodącym rynkiem były Stany Zjednoczone, które w reakcji na wynik wyborów i wbrew przewidywaniom ustanowiły nowe szczyty trwającej hossy.

Za nami październik, miesiąc dobry przede wszystkim dla rynku akcji. Pośród wszystkich funduszy zaprezentowanych w rankingu tylko jeden z nich nie jest funduszem operującym w ramach tej klasy aktywów (NN (L) Obligacyjny Globalnej Alokacji (NN SFIO).

Wrzesień 2016 roku za nami. Do niedawna część obserwatorów obstawiała, że już w tym miesiącu będziemy mieli do czynienia z podwyżką stóp procentowych w USA. Im było bliżej ogłoszenia decyzji, tym rynek przychylał się jednak do opinii, że FED nie zdecyduje się na taki ruch przed grudniem 2016 roku.

Ostatni miesiąc na rynkach finansowych zostanie zapamiętany przez inwestorów pozytywnie. Większość indeksów zachowała się dobrze i pozwoliła na zarobek. Echa BREXIT-u nieco już ucichły, a wybory prezydenckie w USA wydają się nadal dość odległe. Widać istotne zmniejszenie zmienności na rynkach, ruchy indeksów są raczej niewielkie, ale co ważne, częściej następują w górę niż w dół.

Lipiec okazał się łaskawym miesiącem dla inwestorów, aczkolwiek nie do końca spokojnym. Większość rynków zachowała się bardzo dobrze, notując imponujące wzrosty. W regionie Azji i Pacyfiku najlepiej wyglądała Australia, gdzie indeks All Ordinaries wzrósł o ponad 8%. Niewiele gorszy był Hongkong (indeks Hang-Seng) z wynikiem przekraczającym 7%.

Czerwiec był miesiącem niepewności, a kiedy króluje niepewność na scenę wkracza złoto – kruszec, który niemal od zawsze kojarzony jest z inwestycjami w okresie zawirowań, także tych politycznych. 23 czerwca br. odbyło się referendum dotyczące potencjalnego wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.

Sell in May and go away. To stare, anglojęzyczne powiedzenie ma bardzo często odzwierciedlenie w rzeczywistości i faktycznie patrząc na rynki w perspektywie wielu lat maj bywa miesiącem, gdzie zachowanie wielu indeksów pozostawia wiele do życzenia. Rok 2016 nie koniecznie to potwierdza, albowiem wiele rynków, zwłaszcza, jeśli przyglądamy im się w walucie lokalnej pozwoliło na osiągnięcie przyzwoitej stopy zwrotu.

Kwiecień minął pod znakiem dominacji rynków, które sporą część swojego powodzenia zawdzięczają bogactwom naturalnym. To już kolejny miesiąc gdzie wyborem inwestorów padają rynki i sektory, gdzie waga spółek wydobywczych, zwłaszcza z branży metals & mining jest duża.

Marzec najłatwiej podsumować stwierdzeniem, że do odważnych świat należy. Zdecydowana dominacja rozwiązań skupiających się na rynku LATAM, czyli głównie Brazylii i Meksyku oraz potężne wzrosty spółek energetycznych wyraźnie pokazały, że podejmując ponadprzeciętne ryzyko można w krótkim okresie liczyć na ponadprzeciętny zarobek.

Luty okazał się bardzo trudnym miesiącem dla inwestorów. Wskazywani jeszcze pod koniec 2015 roku faworyci banków, brokerów i zarządzających srogo zawodzili. Mocno preferowane rynki rozwinięte, na czele z Europą, Japonią i Stanami Zjednoczonymi pokazały się z nienajlepszej strony.

Pierwszy miesiąc 2016 roku minął pod znakiem spadków. Wystarczyły dwa tygodnie handlu, aby zorientować się z jak trudnym rynkiem mamy do czynienia. Pierwsze dni, przez wielu określane jako apokalipsa, faktycznie mogły przerazić nawet najodważniejszych. Amerykańskie indeksy akcji zanotowały najgorszy początek roku w swojej historii, a ta jest przecież dość długa, bo znacznie ponad 100-letnia.

Grudzień jest zawsze miesiącem dużych oczekiwań. Statystycznie okres ostatnich 30 dni roku powinien charakteryzować się dość dużymi wzrostami i raczej niewielką zmiennością. Tym razem, niestety, ostatni miesiąc roku mocno zawiódł oczekiwania.

W listopadzie mieliśmy do czynienia z raczej pozytywnym zachowaniem rynków, które zanotowały w większości całkiem przyzwoite wzrosty. W Azji w ostatnim miesiącu liderem wzrostów zostały akcje chińskie oraz japońskie. Te pierwsze dość nieustępliwie odrabiały straty z okresu gigantycznej przeceny w końcu lata bieżącego roku.

Październik okazał się dobrym miesiącem dla inwestorów, którzy nie przestraszyli się zmienności na rynkach akcji, z którą mieliśmy do czynienia jeszcze miesiąc wcześniej, czyli we wrześniu br. W ostatnim czasie odnotowaliśmy zdecydowaną przewagę kupujących, która może mieć pozytywny wpływ na rynek pod koniec roku.

Wrzesień był miesiącem, kiedy powszechnie oczekiwano podwyżki stóp procentowych w USA. Im bliżej było 17 września, dnia kiedy miało dojść do ogłoszenia decyzji FED, tym bardziej zanikała aktywność na rynkach. Obrót był raczej mizerny, a inwestorzy pozostawali bardzo ostrożni. Najbardziej przestraszeni byli Ci, którzy ulokowali swoje środki na rynkach rozwijających się.

Mamy za sobą bardzo ciężki miesiąc, który minął pod znakiem zawirowań w Chinach. Inwestorzy negatywnie przyjęli dane świadczące o wolniejszym wzroście PKB w drugiej największej gospodarce świata. Zaowocowało to początkowo braniem zysków przez część inwestorów, aby chwilę później przerodzić się w panikę i wywołać falę przecen, która ogarnęła cały świat.

Ostatni miesiąc, jak to często bywa w okresie letnim, nie wskazał konkretnego kierunku, w którym podążają rynki. Dane makroekonomiczne w dalszym ciągu przedstawiają mieszany obraz i o ile ich odbiór jest raczej pozytywny, to nie ma mowy o euforii. Niektóre gospodarki wyglądają dobrze, na przykład amerykańska i brytyjska, ale mamy też miejsca, gdzie wzrost jest mniej imponujący.

Czerwiec minął pod znakiem kryzysu europejskiego związanego z Grecją. Populistyczny rząd tego kraju znalazł się w sytuacji bez wyjścia, bo niezależnie od obranej drogi trzeba będzie go osądzić negatywnie. W przypadku, gdy Grecy opowiedzą się w referendum za pozostaniem w Strefie Euro będzie to oznaczać bolesne, ale konieczne reformy, na co do tej pory nie chciał się zgodzić Aleksis Tsipras.

Maj pozostawił u inwestorów mieszane odczucia. Po pierwsze, był okresem potężnej zmienności na rynkach obligacji. W postrzeganiu większości inwestorów dług, zwłaszcza skarbowy, kojarzy się z bezpieczeństwem i stabilnością, ale ostatni miesiąc zdaje się temu przeczyć. Działania Europejskiego Banku Centralnego początkowo wywołały super-optymistyczne nastawienie do obligacji krajów Strefy Euro, widoczne zwłaszcza w wypadku zadłużenia niemieckiego, gdzie spadła one poniżej zera.

Kwiecień był dobrym miesiącem dla inwestorów. Zarówno dla tych, którzy zdecydowali się na inwestycje w Europie i Ameryce, jak i w Azji. Choć, przyznaję, końcówka miesiąca była dość nerwowa. Z dwóch powodów. Po pierwsze, mieliśmy do czynienia ze znacznie gorszymi danymi z USA, zwłaszcza jeśli chodzi o PKB. Choć konsensus rynkowy wskazywał na 1-procentowy wzrost (w ujęciu rocznym), to rzeczywistość okazała się znacznie mniej kolorowa, bo amerykański produkt narodowy brutto wzrósł zaledwie o 0,2%.

W marcu wszystkie oczy zwrócone były na Europejski Bank Centralny, który rozpoczął historyczny program luzowania ilościowego w Europie. Dużym zainteresowaniem cieszyły się również dane ze Stanów Zjednoczonych i ich potencjał, aby wesprzeć decyzje FED-u o przeszłej podwyżce stóp. Gorsze dane z Chin nastraszyły nieco inwestorów i zaszkodziły niektórym rozwiązaniom skupiającym się na tym regionie, aczkolwiek część zarządzających pokazała, że umie sobie radzić na rynku o podwyższonej zmienności.

Luty 2015 roku minął pod znakiem oczekiwanych intensywnych działań Europejskiego Banku Centralnego. Europa zresztą już od dłuższego czasu pozostaje w centrum zainteresowań wielu inwestorów. Szkodzi jej jednak napięta sytuacja polityczna wywołana agresją Rosji na Ukrainę. W Stanach Zjednoczonych wyceny spółek są relatywnie wysokie, ale z drugiej strony, amerykańska ekonomia jest jedyną rozwiniętą gospodarką, której udało się wyjść na prostą.

W styczniu 2015 roku najlepiej spisywały się fundusze inwestujące na Dalekim Wschodzie. Wypracowana przez nich stopa zwrotu wahała się w granicach 16-17%. W pierwszym miesiącu tego roku mieliśmy do czynienia z prawdziwą eksplozją dobrych wiadomości rynkowych. I inwestorzy natychmiast to odczuli. Europejski Bank Centralny ostatecznie zdecydował się na luzowani ilościowe i na dostarczanie na rynek dodatkowej płynności przynajmniej przez okres następnych osiemnastu miesięcy.